Wednesday, February 7, 2007

Gönderilmeyen Mektuplar

Seni ilk gördügüm an baska kim varsa silinip gitti hayatimdan. Tatli anilar bir yana, bana aci vermis kim varsa,hangi olay varsa, o an zihnimden silinip gitmisti. Yepyeni, tertemiz bir baslangiçti bu. Yasamin iki yüzlülügünü, yalanciligini, ihanetlerini, kallesliklerini soyunup karsina en saf, en yalin benligimle çikmistim. Sana ait olani yasamak istiyordum. Asksa ask,sevinçse sevinç, hüzünse hüzün, aciysa aci. Senden gelen ve gelecek hiçbir sey korkutmuyordu beni. Sen yanimda olduktan sonra her seye dayanabilecegimi biliyordum. ’Ne desem de sevdami anlatsam’ diye düsünüyordum. Bugüne kadar söylenmis en güzel sevda sözcükleri bile sana duydugum sevgiyi ifade edemeyecek diye korkuyordum. Dünyanin bütün dilleriyle “Seni seviyorum” desem yetecekti biliyordum. Nereye gidersem gideyim yanimda götürüyordum seni. Hiç yalniz degildim bu yüzden. Hiç ama hiç bitmesin istiyordum. Ama ben bile nasil oldugunu bilmedigim bir gün bitti iste. Hep bugüne kadar kendi kendime “neden? ” diye sordum. Ama cevabini bulamadim. Beni kirginliklarla,çeliskilerle,cevabi sende olan bir sürü soruyla ve bitmek tükenmek bilmeyen “keske” lerle biraktin. Bana onca aci verdin ama düsmanin olamiyorum. Her gün alabildigince yaniyor yüregim... istesem de istemesem de seni özlüyorum. Bilmem biliyor musun? Gayem sana zarar vermek, seni incitmek, kirip dökmek degildi... acilarina, yasam mücadelene,gözlerinde buldugum huzura ortak olup, yüregimi yüregine, ömrünü ömrüme katip, seni mutlu etmek istiyordum. Ben senden sadece sana verdigim sevgiyi kabullenip, bu sevgiyi yasamani istemistim. Ama sen ne yaptin? Yüregimde kalip,saltanat sürmek varken,beni siradan bir seymisim gibi elinin tersiyle ittin. Soruyorum sana, çok sevilmek bu kadar kötü müydü? Gerçekten böylesine agir miydi? Sana bu sevgiyi vermekte bu kadar direttigim için beni bagisla. Adi üzerinde,sevdaydi bendeki... bütün güzelliklerini, bütün kainati seni sevmesi için birine verseydin,yine de bu kadar çok sevilemezdin. Yüregimi koparip atmak bu kadar kolay olsaydi, hiç düsünmeden koparip atardim. Basimi ellerimin arasina ne ilk ne de son alisim... Ilk acim degil ama en büyük acimsin. Bir limandayim ve senin bindigin gemi çoktan uzaklasip gitti... Canim aciyor ve seni hala özlüyorum. alıntı

No comments: